Kategoria: Uncategorized

Konferencja naukowa

ECCLESIA SEMPER RENOVANDA

Kościół ustawicznie się odnawia i czyni pokutę (LG 8)

Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie

Wydział Teologiczny Sekcja w Tarnowie

30 listopada 2015 r.

Aula Wyższego Seminarium Duchownego w Tarnowie

9.00 – otwarcie konferencji: Odnowa Kościoła? W nurcie eklezjologii soborowej

ks. prof. UPJPII dr hab. Janusz Królikowski, dziekan WTST

9.20 – Słowo do uczestników konferencji

JE Bp dr Andrzej Jeż

9.30 – Eklezjologia w służbie odnowy Kościoła

prof. dr Miguel de Salis Amaral, Papieski Uniwersytet Świętego Krzyża, Rzym

dyskusja, przerwa

11.00 – Ucieleśnianie (mistycznego) Ciała. Uwagi o sensie synodalności i synodu diecezjalnego

ks. dr Grzegorz Strzelczyk, Uniwersytet Śląski, Katowice

11.30 – Wyznaczniki rozwoju Kościoła według Drugiego Listu św. Jana

s. dr Joanna Nowińska, Uniwersytet Papieski Jana Pawła II, Kraków

dyskusja, przerwa

14.30 – Chryzmaty odnawiają Kościół – perspektywy i ograniczenia

ks. prof. dr hab. Bogdan Ferdek, Papieski Wydział Teologiczny, Wrocław

15.00 – Kult maryjny odnawia i ożywia Kościół

o. prof. UKSW dr hab. Grzegorz Bartosik, Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego, Warszawa

dyskusja, przerwa

16.15 – Przepowiadanie w służbie odnowy Kościoła

ks. prof. UPJPII dr hab. Henryk Sławiński, Uniwersytet Papieski Jana Pawła II, Kraków

16.45 – „W imię Chrystusa…” (2 Kor 5, 20). Troska św. Pawła o wspólnotę Kościoła w Koryncie

ks. dr hab. Piotr Łabuda, Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie

dyskusja, podsumowanie

 

Charyzmaty odnawiają Kościół – perspektywy i ograniczenia

W Pierwszym Liście do Koryntian w rozdziale trzecim pojawiają się dwa obrazy Kościoła: święta świątynia Boga (3, 17) i Boża budowla (3, 9). Nawiązując do tych biblijnych obrazów może się dzisiaj zdawać, że święta świątynia Boga staje się grzeszną świątynią Antychrysta a Boża budowla się wali. W świętej świątyni Boga nawróceni chrześcijanie nadal pozostają grzesznikami i dlatego w Kościele możliwe są nawet najcięższe przestępstwa[1]. Boża zaś budowla, będąca Kościołem z pogan, którzy stali się chrześcijanami, jest dzisiaj Kościołem pogan, którzy jeszcze nazywają siebie chrześcijanami, a w rzeczywistości stali się poganami[2]. „Wielu uważa, że dzisiejszy Kościół to jedynie <zarządzanie faktyczną niewiarą>”[3]. Chrześcijanie dopuszczający się najcięższych przestępstw, jak i chrześcijanie, którzy stali się poganami, są powodem niezadowolenia z Kościoła do tego stopnia, że zarówno samo słowo Kościół, jak i jego rzeczywistość zostały zdyskredytowane[4]. Kościół potrzebuje zatem pilnie odnowy i rozbudowy. Czytaj dalej „KONFERENCJA NAUKOWA W TARNOWIE”

KONTROWERSJE CHRYSTOLOGICZNE –

WCZORAJ I DZIŚ

Konferencja, OBRA 4-5 listopada 2016 roku

Piątek, 4 listopada

7.00 – Eucharystia z jutrznią

– śniadanie

Sesja przedpołudniowa

Przewodniczy ks. prof. dr hab. Bogdan Ferdek

8.30-9.00 – Ks. prof. UAM dr hab. Michał. Kieling (UAM, Poznań) – Ustawodawstwo kościelne i cesarskie wobec największych herezji chrystologicznych na przełomie IV/V w.

9.00-9.30 – Dr Elżbieta Kotkowska (UAM, Poznań) – Kontrowersje wokół zakresu znaczeniowego pojęcia óμοούσιος pomiędzy soborami w Nicei i Konstantynopolu

9.30-10.00 – O. prof. dr hab. Bogusław Kochaniewicz OP (UAM, Poznań) – Polemika antyariańska w nauczaniu św. Piotra Chryzologa

10.00-10.30 Przerwa – kawa

10.30-11.00 – Ks. mgr-lic. Julian Nastałek (PWT, Wrocław) – Heterodoksyjna chrystologia w czasach Leona Wielkiego i Benedykta XVI

11.00-11.30 – Ks. prof. dr hab. Bogdan Czyżewski (UAM, Poznań) – Nestoriusz: heretyk czy ofiara polityki religijnej?

11.30-12.00 – Ks. prof. dr hab. Marek Pyc (UAM, Poznań) – Św. Maksym Wyznawca – obrońca chrystologicznego dogmatu w konfrontacji z nurtem monoteletyzmu

12.00-12.30 – Dyskusja

12.30 – Obiad

Sesja popołudniowa

Przewodniczy ks. prof. dr hab. Marek Pyc

14.30-15.00 – Ks. prof. dr hab. Piotr Liszka (PWT, Wrocław) – Nieprawidłowe modele myślenia podłożem kontrowersji chrystologicznych

15.00-15.30 – Ks. dr hab. Jarosław Lipniak (PWT, Wrocław) – Chrystologia koptyjska – fakty i mity

15.30-16.00 – Ks. dr Piotr Jaworski (UPJPII, Tarnów) – Jezus – zelota?

16.00-16.30 Przerwa – kawa

16.30-17.00 – Ks. prof. UAM dr hab. Wojciech Szukalski (UAM, Poznań) – Chrystologiczne konsekwencje eklezjologii Marcela Lefebvre’a

17.00-17.30 – Ks. prof. dr hab. Janusz Królikowski (UPJPII, Tarnów) – Ograniczenia teologiczne politycznych interpretacji życia i śmierci Jezusa

17.30-18.00 – Ks. prof. dr hab. Bogdan Ferdek (PWT, Wrocław) – Kontrowersje we współczesnej soteriologii

18.00 – 18.30 – Dyskusja

18.30 – Kolacja, nieszpory

Sobota 5 listopada

7.00 – Eucharystia z jutrznią

– śniadanie

Sesja przedpołudniowa

Przewodniczy ks. prof. dr hab. Janusz Królikowski

8.30-9.00 – Mgr-lic. Paweł Beyga (PWT, Wrocław) – Współczesne kontrowersje chrystologiczne w świetle dokumentów Kongregacji Nauki Wiary i Międzynarodowej Komisji Teologicznej

9.00-9.30 – Ks. prof. dr hab. Janusz Bujak (US, Szczecin) – Ikonoklazm wczoraj i dziś. Chrystologiczne kontrowersje w sztuce

9.30-10.00 – Ks. dr Tomasz Nawracała (UAM, Poznań) – Teandryczność – klucz do interpretacji chrystologii i eklezjologii 

10.00-10.30 Przerwa – kawa

10.30-11.00 – Ks. Andrzej Dudek – „Przez Chrystusa, z Chrystusem i w Chrystusie”. Wkład liturgii do obrony jedynego i absolutnego pośrednictwa Chrystusa

11.00-11.30 – Ks. mgr-lic. Krzysztof Wolnica – Kontrowersje chrystologiczne w świetle „Jezusa z Nazaretu” Josepha Ratzingera/Benedykta XVI

11.30-12.00 – Ks. dr Przemysław Sawa (UŚ, Katowice) – Kontrowersje chrystologiczne we współczesnych formach duchowości chrześcijańskiej. Opis, wyzwania, perspektywy

12.00-12.30 – Dyskusja, zamknięcie obrad

12.30 – Obiad

 

 

Kontrowersje we współczesnej soteriologii

Posoborowa teologia zachodnia próbuje skończyć z rozdarciem pomiędzy soteriologią a chrystologią. Soteriologia miała być odpowiedzią na pytanie: „kim Jezus Chrystus jest dla nas ludzi?” Natomiast chrystologia miała przynosić odpowiedź na pytanie: „kim Jezus Chrystus jest sam w sobie?” Czytaj dalej „KONFERENCJA NAUKOWA W OBRZE”

Międzynarodowe sympozjum naukowe „Filozofia
i teologia na Uniwersytecie Wrocławskim – perspektywy poznawcze, znaczenie, oddziaływanie”

29.09-1.10.2016

CZWARTEK 29 WRZEŚNIA

14.00 -18.00

Otwarcie sympozjum

Gunter Scholtz (Bochum), Der Wandel der Breslauer Religionsphilosophie im 19. Jahrhundert

Simon Gerber (BAdW, Berlin), Über die evangelisch-theologische Fakultät an der Universität Breslau

Sarah Schmidt (BAdW, Berlin), Edith Steins abgelehnte Habilitationsschrift

Leon Miodoński (UWr, Wrocław), Stefan Pawlicki an der Breslauer Universität

Piątek 30 września

9.00-13.00

Dominika Jacyk (UWr, Wrocław), Czy a priori sakrologiczne jest a priori transcendentalnym. Wrocławski filozof religii Rudolf Otto wobec filozoficznych źródeł koncepcji sacrum

Joachim Piecuch (UO, Opole), Kazus Josepha Wittiga

Leszek Kleszcz (UWr, Wrocław), Wrocław Gadamera

Jacek Prokopski (PWr, Wrocław), Paul Tillich a etyka kryzysu

Paweł Bejga, (PWT, Wrocław), Teologia liturgii Wacława Schenka

14.00-18.00

Warsztaty

„Wrocław Europejska Stolica Kultury 2016 – filozofia i teologia na mapie kultury Wrocławia”

Jan Krasicki (UWr, Wrocław), Dietrich Bohnhoeffer i Tadeusz Różewicz wobec śmierci Boga

Krzysztof Wolnica (PWT, Wrocław), Teologia gór Romana Rogowskiego

Bogdan Ferdek (PWT, Wrocław), Stanowisko Josepha Huberta Reinkensa w sporze o nieomylność Biskupa Rzymu

Joanna Giel (UWr, Wrocław), Dilthey we Wrocławiu

Sobota 1 października

9.00- 13.00

Warsztaty – dyskusje i podsumowanie

Zamknięcie sympozjum

 

Stanowisko Josepha Huberta Reinkensa w sporze o nieomylność papieską

XIX wiek zapisał się w dziejach Kościoła rzymskokatolickiego Pierwszym Soborem Watykańskim (1869-1870). Sobór ten ogłosił m. in. dogmat o nieomylności biskupa Rzymu. Z powodu tego dogmatu w niektórych kręgach nazwano Sobór tragedią nieomylności[1]. Tą tragedią nieomylności były spory wewnątrz Kościoła wywołane dogmatem o nieomylności papieża. Spory te nie ominęły również wrocławskiego biskupstwa. Wrocław był trzecim ośrodkiem oporu przeciwko dogmatowi o nieomylności papieskiej po Monachium i Bonn[2]. O posoborowych sporach w diecezji Breslau (Wrocław) może świadczyć wypowiedź ordynariusza tej diecezji Heinricha Förstera o kotle czarownic (Hexenkessel), którym stała się jego diecezja[3]. Sam biskup Förster za zgodą Piusa IX opuścił sobór przed ostatecznym głosowaniem nad dogmatem i po powrocie do Wrocławia złożył rezygnację z biskupstwa, której jednak papież nie przyjął. Tragedia nieomylności dotknęła również Wydział Teologiczny Śląskiego Uniwersytetu Friedricha Wilhelma w Breslau (Wrocław). Profesor tego Wydziału Joseph Hubert Reinkens (1821-1896), który w latach 1865/1866 pełnił funkcję rektora Śląskiego Uniwersytetu, opublikował książkę Über päpstliche Unfehlbarkeit: einige Reflexionen, w której opowiedział się przeciwko nieomylności Biskupa Rzymu. Według Reinkensa Sobór Watykański I zniósł episkopat na rzecz papieża. Jest to sprzeczne z Biblią, która nie zna słów Jezusa: „Piotrze ja jestem z Tobą”, ale zna inne: „Bo gdzie są dwaj albo trzej zebrani w imię moje, tam jestem pośród nich” (Mt 18, 20)[4]. Jak można przeczytać w Encyklopedii Wrocławia Reinkens „nie uznawał nieomylności papieża, za co 20 XI 1870 zawieszono go w pełnieniu obowiązków” [5]. 14 czerwca 1873 r. Reinkens został wybrany pierwszym starokatolickim biskupem. Starokatolikami określali się przeciwnicy dogmatu o papieskiej nieomylności, którzy zwolenników tego dogmatu określali mianem nowokatolików. Następcą Reinkensa na urzędzie starokatolickiego biskupa został również profesor Śląskiego Uniwersytetu Theodor Weber[6]. Jakie argumenty formułował Reinkens, aby uzasadnić swój sprzeciw wobec dogmatu o papieskiej nieomylności?  Czytaj dalej „KONFERENCJA NAUKOWA”