Tezy ks. Marcina Lutra w świetle współczesnej teologii katolickiej
Za punkt wyjścia Reformacji przyjmuje się ogłoszenie 95 tez przez ks. dr Marcina Lutra. Tezy trafiły w nerw czasu, jakim było pragnienie reformy Kościoła. W ciągu 14 dni obiegły one całe Niemcy, jakby Anioł zaniósł je przed oczy wszystkich Niemców. Jeszcze w grudniu 1517 roku zostały wydrukowane w Norymberdze, Lipsku i Bazylei. 500 lat po ogłoszeniu tez dyskusja nad nimi jest sensowna – przez tezy rozpoczął się konflikt, przez tezy powinien nastąpić powrót do wspólnoty. W drodze do wspólnoty trzeba dyskutować nad tym, co było iskrą wzniecającą pożar konfliktu.
Marcin Luter chciał zainicjować akademicką dysputę na temat nierozstrzygniętych kwestii dotyczących teorii i praktyki odpustowej. „Według oceny Lutra praktyka odpustowa szkodziła pobożności chrześcijan. Luter zakwestionował to, że odpusty mogą uwolnić pokutujących od kar, które nałożył na nich Bóg, oraz że kary nakładane przez kapłana mogą być przenoszone do czyśćca. Poddał refleksji to, czy uzdrawiający i oczyszczający aspekt kary nie oznacza, że szczerze pokutujący człowiek wolałby cierpieć kary aniżeli się od nich uwolnić, i czy płacone za odpusty pieniądze nie powinny być zamiast tego oddawane biednym. Zastanawiał się również nad istotą skarbu Kościoła, z którego papież oferował odpusty”.