Kościół w Polsce wobec pandemii
Obra, 14-15 czerwca 2022 r.
Wtorek, 14 czerwca
14.00 – obiad (refektarz)
15.00 – Obrady (sala profesorska):
1. ks. prof. dr hab. Jacek Hadryś, Nowe szanse i zagrożenia w dążeniu do pełni życia w Bogu ujawnione w okresie pandemii koronawirusa
2. ks. prof. dr hab. Bogdan Ferdek, Idee rządzą pandemią
16.15 – przerwa – kawa
16.45 – Obrady (sala profesorska):
3. p. dr. A. Łoza, Gdzie jest Bóg? Pandemia Covid19 a podstawowe pytania teodycei
4. p. dr Paweł Beyga, Kryzys wizerunkowy Kościoła w czasie pandemii Covid-19 jako wyzwanie dla teologii i duszpasterstwa
18.30 – spotkanie Zakładu Teologii Systematycznej WT UAM
19.30 – Spotkanie przyjacielskie (sala profesorska)
Środa, 15 czerwca
7.30 – Msza św. z Jutrznią (kościół)
Śniadanie (refektarz)
9.00 – Obrady (sala profesorska):
1. ks. dr hab. prof. UAM A. Bohdanowicz, Cierpienie duchowe człowieka w kontekście pandemii SARS-CoV-2. Aspekty teologiczno-pastoralne
2. ks. dr hab. prof. UAM M. Polak, „Pandemiczne” wyzwania dla duszpasterstwa „post-pandemicznego”
10.15 – przerwa – kawa
10.45 – Obrady (sala profesorska):
3. ks. dr hab. prof. UAM Paweł Kiejkowski, Czy Kościół może jeszcze nauczać o gniewie Bożym?
4. s. dr M. Pagacz, Towarzyszenie młodemu człowiekowi w świetle nauczania papieża Franciszka na tle sytuacji pandemicznej w Polsce
5. ks. mgr A. Glombica, Koronawirus w refleksji polskich i niemieckich teologów
12.30 – Obiad (refektarz)
Pandemia jako wyzwanie dla teologii i filozofii oraz ideologizacja pandemii
Pandemia sprawiła, że świat jakby wypadł z ram. Życie ludzi zostało wyłączone z przestrzeni publicznej i wycofane za drzwi własnego domostwa. Pierwszy raz w historii niemal cała ludzkość zamknęła się w domach. Koronawirus przyniósł życie w zamkniętej cywilizacji z jedyną normą wyrażoną w słówku lockdown. To angielskie słowo oznacza: zamknięcie, izolację, odcięcie, a nawet zakaz opuszczania cel przez więźniów wprowadzany np. w czasie więziennych zamieszek. Lockdawn pozbawił społeczeństwa podstawowych praw człowieka. Całe społeczeństwa znalazły się bowiem w domowym areszcie. Ludzie wierzący zostali pozbawieni możliwości praktyk religijnych. Egzystencja człowieka zbliżyła się do życia, które włoski filozof Giorgio Agamben nazwał „nagim”. Życie nagie jest życiem odartym ze wszystkiego, co nie jest skupione wyłącznie na zachowaniu własnej egzystencji. Takie nagie życie narzuciła pandemia niemal całej ludzkości. Stała się ona niewidzialną dyktaturą, czyli formą sprawowania absolutnej i nieograniczonej władzy mającej na swoich usługach nie tylko wojsko i policję, ale także wszystkie demokratyczne instytucje, które wprowadzały niemal doskonały stan wyjątkowy pozbawiający ludzi podstawowych praw. Takiego doskonałego stanu wyjątkowego nie powstydziliby się najwięksi dyktatorzy. Dyktatura pandemii narzuciła swoje reguły gry nawet papieżowi, a przez niego Kościołowi. Marzenie wrogich Kościołowi dyktatorów o zamknięciu świątyń spełniło się za sprawą samego Kościoła. Czytaj dalej „Konferencja naukowa „Kościół w Polsce wobec pandemii””
Według Biblii Bóg i człowiek powiązani są ze sobą jak Pierwowzór i jego obraz. Dlatego też Bóg wchodzi w definicję człowieka poprzez swój obraz w człowieku. Człowiek więc ontycznie powiązany jest z Bogiem i dlatego bez Boga nie można zrozumieć człowieka. Stąd wszelka próba przeciwstawienia człowieka Bogu jest okaleczeniem tożsamości człowieka.