Organizatorem tej mini-sesji naukowej była II Katedra Teologii Dogmatycznej PWT we Wrocławiu. Termin: 11. 12. 2007 (wtorek) godz. 9.30. Miejsce: Wyższe Metropolitalne Seminarium Duchowne, sala nr 6.
Program
1.W drodze do jedności (ks. diakon mgr Piotr Majcher)
2. Droga ekumenicznej teologii z Sibiu
3. Światło Chrystusa drogą do jedności (ks. prof. dr hab. Bogdan Ferdek)
4. Droga wrocławskiej ekumenii A.D. 2007 (Agnieszka Kacała)
5. Drogi jedności pomiędzy Sibiu a Lutherstadt Wittenberg ( Magdalena i Janusz Drozdowie)
Według Jana Pawła II: „Od czasu Soboru Watykańskiego II Kościół katolicki wszedł nieodwołalnie na drogę ekumenicznych poszukiwań” (Ut unum sint), a zatem z drogi ekumenizmu nie ma zejścia. Ekumeniczna droga europejskich chrześcijan biegła w 2007 do Sibiu w Rumunii. To wielowyznaniowe rumuńskie miasto stało się symbolem ekumenizmu. Jest to symbol w pełnym tego słowa znaczeniu. Sibiu nie tylko wskazywało na jedność, ale dawało jej doświadczenie. Tym doświadczeniem jedności były nabożeństwa ekumeniczne wykorzystujące bogactwo różnych liturgii chrześcijańskich, ale też widok duchownych różnych wyznań siedzących wspólnie przy kawie czy piwie w licznych kawiarniach na rynku w Sibiu. W Sibiu chodziło przede wszystkim o braterskie spotkanie chrześcijan, a nie o wielkie dyskusje teologiczne, których jednak też nie zabrakło. Żywym symbolem Sibiu mógłby być holenderski kardynał Adrianus Simonis, emerytowany arcybiskup Utrechtu, który objeżdżając Sibiu na rowerze wdawał się w dyskusje z przechodniami, lub też prawosławna i katolicka siostra zakonna, które w cieniu ewangelickiej katedry prowadziły rozmowę. Te żywe symbole Sibiu pokazują, że ekumenizm nie ogranicza się do wielkich wydarzeń z udziałem hierarchów, czy teologów, ale ekumenizm musi wejść w codzienne życie chrześcijan. Nie chodzi przy tym wcale o to, aby na współczesnych targowiskach dyskutowano o ekumenizmie, lecz o to, by wszystko, co składa się na codzienność chrześcijan było ekumeniczne. Wzorem codziennego ekumenizmu może być wspólnota w Taizě. Tam mało mówi się o ekumenizmie, ale wszystko, co się tam robi jest ekumeniczne. Ekumenizmu nie można więc przedyskutować, ale trzeba go przeżywać.
Droga z Wrocławia do Sibiu była długa (1200 km). Czasami była to droga wąska, stroma, kręta i dziurawa, ale czasami była nią autostrada. Podobnie jest z ekumeniczną drogą. Czasami jest ona wąska, stroma, kręta i dziurawa. Sibiu chce ją przebudować w autostradę. Mini sesja o wielkiej sprawie, jaką jest ekumenizm, chciałaby przyczynić się do wybudowania chociaż jednego metra tej ekumenicznej autostrady.