Członkowie seminarium naukowego II Katedry Teologii Dogmatycznej wzięli udział w spotkaniu wyjazdowym. Spotkanie odbyło się w Nowej Rudzie w Domu-Muzeum prof. Josepha Wittiga. Każdy z seminarzystów przedstawił aspekty teologiczne wybranego przez siebie opowiadania J. Wittiga. Po każdym referacie odbyła się dyskusja nad poruszanymi tematami teologicznymi.
Pan Tomasz Trzeciak oraz ks. Patryk Zarzeczny wygłosili dwa referaty odwołujące się do jednego opowiadania, noszącego tytuł „Odwilż.” J. Wittig przestawia w nim działanie Bożej łaski, porównując je do odwilży. T. Trzeciak podkreślił w swoim wystąpieniu, że w opowiadaniu mocno wybrzmiewa charytologia oraz protologia św. Augustyna. Natomiast P. Zarzeczny w swoim referacie wskazał, że Wittigowska odwilż podobna jest do koncepcji Bożej mocy, opisywanej w Kościołach Wschodnich
Ksiądz Szymon Kocemba w swoim referacie odnosząc się do opowiadania „Tajemnicze nakazy,” podjął starania, aby rozważyć kwestię pochodzących od Boga nakazów i natchnień w życiu duchowym człowieka. W dyskusji po wykładzie, podkreślano potrzebę rozeznawania, gdy pojawia się kwestia natchnień czy nakazów Bożych.
Ksiądz Wojciech Pawlina opracował opowiadanie „Na górze św. Anny.” Ten referat odbył się w kościele św. Anny, który J. Wittig, opisuje w swoim opowiadaniu. Opowiadanie J. Wittiga było okazją do wykładu i rozmowy na temat pobożności ludowej.
Ksiądz Profesor Bogdan Ferdek podjął zagadnienie interpretacji przez Wittiga łaski Bożej. Opierając się na dwóch zdaniach, które Wittig zasłyszał od swoich rodziców: „Gdybym to ja wiedziała” i „To musiało się stać,” przestawił relację pomiędzy determinizmem a wolną wolą w teologii Wittiga. Wykład był okazją do wskazania, gdzie w swojej refleksji Wittig popełnił błąd, który w konsekwencji przyniósł teologowi z Nowej Rudy ekskomunikę.
ks. Wojciech