- wyjaśnienie terminów
Chrystologię trzeba rozumieć w kontekście rozumienia religii u Schle… Kluczowym słowem jest ogląd Egzoteryzm M10
W religii chodzi o pełne zdziwienia oglądanie wszechświata „Mieć religię to tyle, co oglądać wszechświat" M113
„Jej istotą nie jest ani myślenie, ani działanie, lecz ogląd i uczucie. Chce ona oglądać wszechświat, chce go pobożnie podpatrywać w jego obrazach i działaniach, z dziecięcą biernością chce dać się pochwycić i wypełnić jego bezpośrednim wpływom. Toteż przeciwstawia się metafizyce i moralności we wszystkim, co stanowi jej istotę, i we wszystkim, co charak teryzuje jej działanie. Metafizyka i moralność widzą w całym wszechświecie tylko człowieka jako centralny punkt wszystkich relacji, jako warunek wszelkiego bytu i przyczynę wszelkiego stawania się; religia chce widzieć w człowieku nie mniej niż we wszystkich innych rzeczach poszczególnych i skończonych to, co nieskończone, tego odbicie, tego prezentację"[1] prowincja w umyśle M11
„Praktyka jest sztuką, spekulacja – wiedzą, religia – zmysłem dla i upodobaniem do nieskończoności"[2]
„ogląd jakiejś religii nie może być niczym innym jak tylko jakimś oglądem nieskończoności w skończoności"[3]
Tilike, czy jest to teologia naturalna, sprzeciwia się zasadzie sola fides
prototyp uczucia zależności
relacja do cudu i objawienia 203
rola uczenia religii 121 „Oglądu nie możemy ich nauczyć, nie możemy przenieść z nas do nich siły i biegłości umożliwiających – niezależnie od tego, przed jakimi przedmiotami się znajdujemy – wszędzie wessać z nich (przedmiotów) do naszego organu (poznawczego) pierwotne światło kosmosu"
różność religii 164
chrześcijaństwo 202
rzutuje na chrystologię
uczucie – ogląd
M 15„Ogląd bez uczucia jest niczym i nie może mieć ani właściwego początku, ani właściwej siły; uczucie bez oglądu jest również niczym: oba są tylko wtedy i przeto czymś, kiedy i ponieważ są pierwotnie nierozdzielną jednością" M 85
Tilike s. 207 „Nikt nie zna Ojca, jak tylko Syn, i ten, komu On zechce to objawić. Ta świadomość szczególnego charakteru Jego religijności, oryginalność Jego poglądu oraz siły jego przekazania i pobudzania religii (w innych) była zarazem świadomością Jego urzędu Pośrednika i Jego Bóstwa" M. 208. Ontologiczne pojęcie natury zamienia pojęciem świadomości Szczególność Chrystusa leży w jego świadomości. Jest to kluczowe słowo do zrozumienia chrystologii Sch Tilike 207 Świadomość Boga stanowi jest Boży byt w Chrystusie
Dogmatyka: prawdy wiary są tylko historycznie uwarunkowanym sposobem słownego ujęcia stanów uczuciowych chrześcijańskiej pobożności szuk Sch
„Nauka zasadnicza rozpada się tutaj zatem na dwie nauki: na naukę o osobie Chrystusa i naukę o Jego czynie" Sch I 31-3
[1] F. Schleiermacher, Mowy o religii, Kraków 1995, 73-74.
[2] Tamże, 75.
[3] Tamże, 198
Kolejny prelegent ks. prof. Bogdan Ferdek z kościoła rzymsko-katolickiego (wykładowca teologii dogmatycznej m.in. w seminarium Salwatorianów w Bagnie), zaznaczył, że Marcin Luter ogłaszając swoje tezy, zamierzał zreformować Kościół poprzez powrót do doktryny biblijnej. Ks. Ferdek podkreślił bardzo mocno, że to właśnie nawrócenie, pokuta, mają być stylem naszego chrześcijańskiego życia. Dodał także, że ekumenizm duchowy winien stanowić najważniejszą formę wszelkie- go rodzaju działań ekumenicznych. 
