Myślenie – konsekwencją narodzenia z Boga

Kościół

Dzisiejsza niedziela nazwana w kalendarzu liturgicznym II niedzielą po Bożym Narodzeniu jest jakby powtórką Bożego Narodzenia, ale już bez różnych niereligijnych dodatków, które przesłaniają istotę świętowania. Dzisiejsza niedziela jakby zaprasza do integralnego spojrzenia na Boże Narodzenie, tak jak uczynił to Apostoł i Ewangelista Jan w prologu swojej Ewangelii. W tym przeczytanym prologu Ewangelii według św. Jana słyszeliśmy o trzech Bożych Narodzeniach. Pierwsze Boże Narodzenie dokonało się jakby w początku bez początku, kiedy to w odwiecznej Trójcy Świętej Ojciec zrodził Syna. Drugie Boże Narodzenie dokonało się w czasie, kiedy to Syn zrodzony z Ojca przed wszystkimi wiekami, współistotny Ojcu co do bóstwa, narodził się w czasie z Maryi Dziewicy stając się współistotny nam, co do człowieczeństwa. Ale św. Jan mówi o jeszcze jednym Bożym Narodzeniu. Jest nim nasze narodzenie z Boga. To nasze narodzenie z Boga dokonało się poprzez chrzest. Chrzest -to łaska naszego Bożego narodzenia. Ta łaska jest równocześnie darem i zadaniem. Zwróćmy uwagę na to zadanie. Narodzony z Boga winien postępować jak Bóg. Wcielony Bóg został nazwany przez św. Jana Logosem. Greckie słowo Logos ma 35 znaczeń. Może oznaczać Słowo, ale może oznaczać też Myśl. Zatem człowiek narodzony z Boga jest człowiekiem myślącym.

Czytaj dalej „Myślenie – konsekwencją narodzenia z Boga”

Kazanie na III Niedzielę Adwentu (WMSD Wrocław)

 

Wspominany w Kanonie rzymskim papież Klemens podsumował chrześcijaństwo jako łaskę pokuty. W III Niedzielę Adwentu, która nazywana jest niedzielą radości, wzywa nas do pokuty św. Jan Chrzciciel otwierający drugie communicantes Kanonu rzymskiego. Proponowana przez niego pokuta nie oznacza jakichś nadzwyczajnych czy heroicznych postaw. Ideałem dla Jana zdaje się być normalność, to, co konieczne, można by zaryzykować, że ideałem przedkładanym przez Jana jest uczciwość.

 

Czytaj dalej „Kazanie na III Niedzielę Adwentu (WMSD Wrocław)”

Kazanie o świętym Andrzeju

wygłoszone w parafii św. Andrzeja Apostoła w Zabrzu 29 listopada 2009.

Kościół pw. św. Andrzeja Apostoła w Zabrzu

Dzisiaj naszym szacunkiem chcemy otoczyć jednego z 12 Apostołów. Św. Andrzej cieszył się już dużym szacunkiem w pierwszych wspólnotach chrześcijańskich. W Ewangeliach według św. Mateusza i św. Łukasza zajmuje drugie miejsce wśród Dwunastu Apostołów. Natomiast według Ewangelii św. Jana jest pierwszym Apostołem powołanym przez Jezusa. Niemal zaraz po swoim powołaniu wykazał się nieprzeciętnym duchem apostolskim przyprowadzając do Jezusa swojego brata Szymona Piotra. Właśnie na tej podstawie liturgia Kościoła bizantyńskiego czci go pod przydomkiem Protóklitos, co znaczy Pierwszy Powołany. Św. Andrzej wraz ze swoim bratem Piotrem oraz Jakubem i Janem postawił Jezusowi pytanie o zburzenie Jerozolimy. W odpowiedzi na to pytanie Jezus wygłosił ważną mowę na temat zburzenia Jerozolimy i końca świata, (Mk 13, 1-4). Fragment tej mowy zwiastowała nam dzisiejsza Ewangelia. Odpowiedź Jezusa na pytanie Andrzeja dotyczy adwentu, który obejmuje nie tylko cztery niedziele przed Bożym Narodzeniem, ale całe życie chrześcijanina. W ten adwent chrześcijańskiego życia wpisał się św. Andrzej przez swoje męczeństwo. Tym męczeństwem przypomina, że adwent chrześcijańskiego życia jest czasem próby.

Czytaj dalej „Kazanie o świętym Andrzeju”