Autor: Bogdan Ferdek

Czytaj dalej „SYMPOZJUM NAUKOWE Benedykt XVI i liturgia”

Pamiątka 500-lecia Reformacji z perspektywy rzymskokatolickiego Kościoła

(Wykład wygłoszony w czasie konferencji ewangelickiego duchowieństwa ewangelickiej Diecezji Wrocławskiej 1 lutego 2017 r.)

Pamiątka Reformacji w roku 2017 będzie pierwszym jej okrągłym wspomnieniem w epoce ekumenizmu. W Lund po raz pierwszy ewangelicy i katolicy wspólnie obchodzili rocznicę reformacji. W przeszłości uroczystości związane z pamiątką Reformacji zawsze miały charakter jednostronny – nierzadko triumfalistyczny i polemiczny. Kard. Kurt Koch zauważa, że wspólne upamiętnienie 500-lecia reformacji przez Papieża i szefów Światowej Federacji Luterańskiej zostało przez wielu przyjęte z wdzięcznością, jednak spotkało się też z krytykami, i to po obu stronach. Niektórzy katolicy widzieli w tym „dryfowanie” katolicyzmu w stronę protestantyzmu, natomiast wśród luteranów były głosy o „zdradzie reformacji”. Wspólne obchody pokazały radość jednych i smutek drugich. Równocześnie radość i smutek – jakby analogia do zasady  simul iustus et peccator. W takim kluczu: równocześnie radość i smutek można przedstawić upamiętnienie Reformacji w perspektywie Kościoła rzymskokatolickiego. Taka perspektywa nieobca jest dokumentowi: Od konfliktu do wspólnoty. Według tego dokumentu luteranie i katolicy należą do jednego Ciała –Kościoła, i równocześnie żyją w osobnych wspólnotach, co jest niemożliwą możliwością. Dokument przedstawia to, co luteranom i katolikom jest wspólne i równocześnie ukazuje to, co ich dzieli. To pierwsze jest źródłem wdzięczności i radości, drugie zaś – bólu i skargi. Luteranie i katolicy są zgodni, że świętowanie okrągłej rocznicy początku Reformacji, nie jest celebracją podziału chrześcijaństwa zachodniego. Żaden człowiek posiadający poczucie teologicznej odpowiedzialności nie może świętować podziału wśród chrześcijan.

Czytaj dalej „Konferencja ewangelickiego duchowieństwa ewangelickiej Diecezji Wrocławskiej”

Jezus Chrystus przyszedł na świat w okresie spisu ludności, kiedy cesarz rzymski chciał wiedzieć, ilu poddanych liczy jego kraj. Dla cesarza rzymskiego człowiek był przedmiotem rachunku, był rozpatrywany tylko w kategorii ilości, był jednym z milionów. Z tym ilościowym traktowaniem ludzi przez cesarza rzymskiego kontrastuje cel przyjścia Pana Jezusa na ziemię. Pan Jezus przyszedł na świat po to, aby człowiek mógł narodzić się z góry, czyli z Boga. Jezus Chrystus przyszedł więc na świat dla jakości życia człowieka. Ta jakość ludzkiego życia określona jest właśnie przez narodzenie z góry, czyli narodzenie z Boga. To narodzenie z Boga jest duchową zmianą, spowodowaną łaską Bożą, dzięki której wierzący w Pana Jezusa Chrystusa staje się nowym stworzeniem.  Czytaj dalej „KAZANIE WYGŁOSZONE W KOŚCIELE CHRZEŚCIJAN BAPTYSTÓW 26 STYCZNIA”